How to Succeed in Life

How Will the Wolf Survive? (Naslov albuma grupe Los Lobos, 1984. Godine)
Radovi su vizuelno različiti. Možda na prvi pogled međusobne veze nisu dovoljno vidljive. Ipak, mogu se izdvojiti zajedničke osobine koje ovi radovi emituju. Na veoma direktan i kritički argumentovan način, razmatra se uloga obrazovnih sistema umetnosti.
Kao i pozicije “gradiva” I predavača. Ali I pozicija umetnosti u društvu, u okviru savremene kulture. To su traumatićne tačke inercijalnih sistema. Ova otvorena pitanja pokreću i niz drugih važnih pitanja.
Preispituju se i tradicionalno shvaćene likovne poetike, anahroni post-modernistički standardi, kroz legitimnan zahtev za redefinicijom ili razmatranjem. Jasna je potreba za uključivanjem, inkorporiranjem teksta u telo radova. Međutim na potpuno različit način u odnosu na istorijski model konceptualne prakse, udaljen od savremenog trenutka.
Medij crteža je centralna tačka, ali nije finalni ishod. Transmedijska i intermedijska eksperimentalna stanja izloženih radova, neposredno formiraju društveni kontekst kao polje umetničkg delovanja. U ovom okruženju i maladi umetnik i crtež kao medij su Vuk koji mora da preživi. Kako?
NFS (Video igra Need for speed 1994 – )
Savremene tehnologije su omogućile da svet u kojem živimo bude “ubrzan” do neverovatnih razmera. Medij olovke i papira je “čist” i “brz”, slične brzine kao i legitimna želja za uspehom i ostvarivanjem) u umetnosti. (Kao i u bilo kojoj drugoj profesiji). Opšta hiper-povezanost postaje ekvivalent pseudo-otuđenju. Omniprisutna i trenutna dostupnost je ekvivalent hiper-izolaciji. To dovodi do reaktivnog delovanja u odnosu na brzinu vremena. Radovi na papiru, (crteži, akvareli, kolaži) primaju veliku količinu manualnog rada u dužem vremenskom intervalu.
Delovanje unutar medija je Telom, više nego “rukom” ili “glavom” u bipolarnom sistemu. Na jednom polu je Telo u komplikovanom socijalno-političkom totalitarnom sistemu kulture. Istovremeno, na drugom polu je isto to Telo u konjukciji sa digitanim tehnološkim okruženjem konstantne dostupnosti svakog pojedinca i softverske matrice marketiranja.
Ključne reči, sloboda govora, seksualnost, drama, humor postaju mekane i udaljene. Emocionalni moduli su smešteni u klaster koji prerastsa u breme strepnje, pritiska, zebnje, indiferentnosti…
Kao što ražmišlja Nataša Kokić u tekstu izložbe studentskog crteža “Biti Prisutan”, održane u Beogradu 2021. u Paviljonu Cvijeta Zuzorić:
“Obnovljeni crtački entuzijazam možemo posmatrati i kao vrstu low-fi momenta, gde smo svedoci procesa nastanka rada, sa svim njegovim greškama, bile one namerne ili ne. Crtež kao medij omogućava beleženje šumova i signala iz naše okoline, stvara direktnu vezu između čula umetnika i predstavljenog na papiru – zapravo, čini najkraći put od fizičkog ka semantičkom. Veza sa jezikom ne prestaje ovde – ne samo da u sebi sadrži i elemente sintakse, već i sam po sebi podseća na govor. Neposrednost, tok u produkciji, bliskost sa materijalom i njegova jednostavnost (olovka i papir) – sve to čini da crtež dobija na važnosti.“

Beograd, Mart 2022.

Zoran Dimovski

IZLAGAČI

• Dajana Damjanović
• Mladen Mićić                                                       
• Jana Stojanović
• Jelena Milatović                                                  
• Jana Nikić
• Marija Solujić
• David Radonjić
• Matija Kanjerić

Preuzmi deplijan izložbe: How to Succeed in Life